Soms is het moeilijk om kritisch te zijn over mijn klanten. Maar het opent wel je ogen. Dus dit blog is… tja… best pittig. Over hoe jij reageert als je tekstschrijver de conceptversies presenteert. Doe er je voordeel mee.
Bottom line: Lees je de woorden of lees je het verhaal?
Want het is opvallend hoe verschillend klanten omgaan met het nalezen van nieuwe teksten.
Sommigen stuur ik één pagina door, met de vraag: ‘word je hier blij van? Laat het me weten, dan weet ik of ik op de goede weg zit’. Mijn ideale klant reageert binnen een uur, met één woord: ‘geweldig!’. Vaak voegen ze eraan toe: ‘dit is precies hoe ik ben’.
En dan heb je controleurs. Die openen het document en lezen woord voor woord de tekst na. Over elk woord denken ze na. En dan gaan ze twijfelen.
En aanvullen. Ze zetten iets in zin 1, wat in zin 2 óók wordt genoemd. Maar omdat ze niet doorlezen, zien ze dat niet. Ze zeggen dus 1, 2 en 3 feiten in één zin. Die dan te lang wordt. En de volgende zin, over feitje 2, is dan ineens dubbelop. Dus daar zetten ze een streep doorheen.
En zin 3 gaat ook weg. Want dat was ook al gezegd. Wel net iets anders. Maar hun eigen woorden vinden ze netter. Dat andere was meer spreektaal. Dat klopt, want op je website práát je met je klanten. Het was dus precies goed.
Veel klanten doen dit met hun eigen tekst. En sommigen ook met de tekst van hun tekstschrijver. Zo zonde. Jouw lezer, jouw websitebezoeker, die leest namelijk niet woord voor woord. Sterker nog, die leest niet eens zin voor zin. Die scant. En af en toe trekt een woord zijn of haar aandacht en laat hij zich éven de tekst in trekken.
Mijn tekst is daarvoor gemaakt. De tussenkoppen zijn niet braaf journalistiek, maar wél Telegraaf-waardig. Of kies voor Linda Magazine. We weten echt wel hoe we lezers de tekst in trekken.
Drie feitjes? Daar maak ik drie zinnen van. Lekker kort en pittig. Maar inderdaad. Zin 1 is dan niet compleet.
En dat hoeft ook niet.
Je verhaal moet er stáán. Om dat te realiseren, geef ik de tekst vaart, snelheid. Alsof ik jouw lezer een mountainbike onder zijn kont duw zodat hij de heuvel op kan racen. Want lezen, tja, dat is voor veel mensen toch een soort heuvel. Je wilt het uitzicht wel, maar als het te lang duurt dan loop je er wel omheen.
Als jij die fiets al bij het eerste kuiltje stil zet om te kijken of je er wel doorheen kan, ervaar jij nooit wat jouw lezer ervaart die de fiets aanpakt en gáát. En haal je de snelheid uit de tekst, dan komt er geen enkele lezer aan de top en heb je nul conversie aan het eind. Of is dat precies de reden waarom jouw oude website zo weinig nieuwe klanten levert?