‘Ja jemig, in míjn branche gaat dat echt niet werken zo, met al die online toeters en bellen!’. Heb je dat wel eens gedacht? Lees dan dit. Bewijs, maar vooral inzichten, waar jij ook verder mee komt.

Want wat was er aan de hand?

Gister zaten we namelijk voor de derde keer om tafel met twee mannen.
Vader en zoon.
Ze hebben een schildersbedrijf.
Van Corona hebben ze dus amper last gehad, iedereen knapt immers zijn huis op. En ze hebben een leger aan goede vakmensen om zich heen om nergens ‘nee’ op te hoeven zeggen, dus ze hoeven niet bang te zijn dat ze stil blijven staan, groeien gaat vanzelf.

Maar er speelt iets anders.

Iets wat veel vaker speelt, of je nu 50 man in dienst hebt of nog in je eentje opereert.
De jongste schilder heeft een passie voor wat anders. Al meer dan tien jaar specialiseert hij zich in allerlei van die bijzondere schildertechnieken: betonlook op een houten tafel, marmer effecten, liquid metal zodat het lijkt of je gewone keuken van puur koper is gemaakt…. En een heleboel bijzondere methodieken om je stucwerk of je behang een 3D-statement te maken.

Inderdaad, dat zijn niet de goedkoopste muurtjes. Maar móói!!
Het water loopt je in de mond! Mij wel 🙂

De horeca weet hen te vinden, interieurbouwers, architecten en stylisten. Maar heel vaak is de afwerking van die muur een detail. Later in te vullen. En dus budget-technisch niet al te ruim bemeten. Noem het een sluitpost.

Dat kan wel anders. Zagen wij.

Als je zorgt dat die huiseigenaar, of die hotelbaas, zélf al weet dat zo’n muur een enorm statement is voor het geven van sfeer. Dat het nooit in de weg staat, jarenlang mooi blijft en soms zelfs toch goedkoper uitvalt dan gewoon tegelwerk.

Maar ja, dan moet je wel zorgen dat je die huiseigenaar (of beter misschien: toekomstige penthousebewoner) weet dat dit er is.

En dat diezelfde potentiële klant ook weten dat er een bedrijf is waar je die bijzondere styling kunt laten doen… plus dat diezelfde schilder tijdens het drogen de andere muren en het houtwerk kan lakken en saucen.

Dat is de bonus van deze schilders, namelijk. Kunstenaars én gewone vakmannen tegelijk.

Je zoekt dus dat rechtstreekse contact met potentiële klanten, mensen die van een mooie inrichting houden. Je wilt van onbekenden fans maken, je product onder ogen brengen.
Nu zitten de schilders nog wekelijks in een inkoopcentrum. Een soort permanente woonbeurs maar alleen voor professionals. En ze zijn eigenlijk een beetje afhankelijk of die professional hún showroom inloopt… of die van een ander.
Bovendien kost het een lieve duit.

Stel nou, zeiden wij, dat je die lieve duit besteedt aan advertenties op Facebook.
Dan ben je per maand kwijt wat je nu per week betaalt.

• Als je dát doet, heb je wel een weggever nodig, een cadeautje.
Daar moesten ze even over nadenken.

• Jullie verhaal op je website moet beter. En dan ook meteen jullie vermelding op de site van dat inkoopcentrum. Nog meer werk dus. Zucht.

• En dan heb je mails nodig. Dat is niet zo moeilijk. Die volgen vanuit die weggever. Iets met kleur, en voorbeelden? Met dat likkebaardende mooie fotomateriaal van jullie leveranciers?

‘En dan?’, vroegen de schilders. ‘Dan zeggen we dat ze moeten bellen voor meer informatie?”

Nee, zeiden wij. Dat is verleden tijd.

Dit was misschien wel het grootste inzicht.

We gaan ze iets aanbieden. Voor geld. Namelijk; jullie bezoek aan huis.

We zagen de schilders schrikken, de eerste keer dat we dat zeiden.

Dát kon niet! Want alle concurrenten komen gratis aan huis. Met drie man sterk als het moet. Helemaal voor niks. Alles voor de klant!

Maar dat is juist het leuke.
Die penthouse-eigenaar wil geen verkooppraatje. Hij wil wél een goed advies. En als hij daarvoor betaalt, weet hij dat hij dat ook mag verwachten.

Bovendien; we gaan er een feestje van maken. Iets met sfeer en kleur. Iets met een trendwatcher. Iets met een stylist en een moodboard. Iets chiques.

Het grote verschil: als de schilders iets uitleggen over hun product, in de showroom, dan gaat het over hún passie, technisch dus. Daar wordt de penthousebewoner niet per definitie enthousiast van.

Maar… als je bij hem thuis komt, en je kijkt om je heen…. Welke muur zou donker mogen? Welke is saai, wat doe je dan met de keuken, hoe maak het je het licht en stoer tegelijk? Dán gaat het niet meer over verf, maar over sfeer. Sfeer in het penthouse van die klant. Je schetst samen het beeld van hoe het zou kúnnen worden. Prachtig!

Nu gaat het wel over de passie van die klant.
Jouw product is slechts een middel om er een paleis van te maken.

Na zo’n gesprek hoef je amper nog wat te doen.
Ja, je zet e-mails klaar met mooie sfeerbeelden om te zorgen dat je top of mind blijft.
Want eigenlijk heb je al een permanente indruk gemaakt. Die klant wil geheid die bijzondere muur. En hij weet dat deze mannen het kunnen. Hij ziet nu al voor zich hoe het eruit zal zien. Die statement-wall of bijzondere keuken staat nu vanaf dag 1 op de begroting. En dan wordt het een heel ander verhaal.

Zoals ik al zei; de schilders schrokken een paar keer van onze ideeën.
En dat we dan vooraf mailen en dat die mails en die weggever nergens over hén gaan en dat we soms zelfs de merken van de verf niet eens noemen… oei, dat was even omdenken.

Maar gister hingen de schetsen aan de muur. Waren de mails ingetekend. En lag er prijsplaatje voor het geheel wat er anders in een half jaar inkoopcentrum ook op tafel was gekomen.

Kostentechnisch kan het héél vaak uit.

Als je wat breder kijkt en ook let op wat er dan niet meer hoeft. Maar het belangrijkste? De jongste schilder kan zich nu rechtstreeks profileren met wat hij het liefste doet. Iets met dat kriebelwoord passie.
En ik zei het al: dit geldt ook voor jou. Want als die nuchtere schilders daarvoor kiezen, wordt het dan voor jou niet ook eens tijd?

Ik denk graag zo’n marketingplan met je uit. En ik heb ook partijen om me heen die de andere specialisaties kunnen invullen.

Delen mag, graag zelfs

Wie kan deze tips nog meer gebruiken?